Sztampa jak ta La La

Musze się pochwalić osiągnieciem – obejrzałem “La La Land” i nie zasnąłem ani na chwilę. A byłem tylko rzut beretem od sennego koszmaru. Dzieło, przed którym klękają krytycy planety Ziemia, jest słabe. I nudne. I sztampowe jak ta La La. Film zdobywa nagrody i nominacje do nagród w ilościach hurtowych a ja czekam na detalicznego krytyka filmowego co to wreszcie wrzaśnie: „Król jest nagi!”. Bardzo kibicuję temu krytykowi, bo to przyzwoity człowiek jest - choć jeszcze nie wiem, który to.
Film obejrzałem do samiutkiego końca tylko dla czystego ubawu.
Bo zastanawiałem się w trakcie, czy może być jeszcze gorzej. Mogło! Mogło!
Oczywiście, żeby było jasne, daję głos w sprawie jako widz. A wiadomo, że widz się nie zna.